ေရာင္းရန္ရွိသည္...
ကၽြန္ေတာ္၏ေဆးဆိုးပန္းရုိက္ဒဏ္ရာမ်ားႏွင္..စုန္းကိုက္ခံထားရေသာ..ႏွလံုးသားတစ္ခု..ေစ်းႏွုန္းညွိနိုင္းနိုင္သည္..သူမတြင္ဆံပင္ေျဖာင့္ေျဖာင့္ေလးေတြရွိသည္..မ်က္လံုးလွလွေလးရွိသည္..ခ်စ္စရာေကာင္းသည့္..အသံၾသၾသေလးလည္းရွိပါသည္..
မနက္ျဖန္ဆိုတဲ့ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ဟာ..ဒီေန႔ျဖစ္ေနတာ..သိပ္ေတာ့သဘာဝမက်ဘူး..
ေလာကၾကီးကိုေတာင္းပန္ၾကည့္သည္..သူသည္သိပ္ကိုမာနတင္းမာလွသည့္..ခပ္ဂ်စ္ဂ်စ္ပုဂၢဳိလ္တစ္ေယာက္ပင္..ရပါတယ္..ကၽြန္ေတာ့္ကိုယ္..ကၽြန္ေတာ္ပဲျပန္ေတာင္းပန္လိုက္ေတာ့မယ္..ဒါေပမယ့္..ေတာင္းပန္မရသည့္အရာတစ္ခုေတာ့ရွိသည္..သူမႏွင့္ကၽြန္ေတာ္စကားေတြအတူတူေျပာဘူးၾကသည္..အတူကစားဖူးၾကသည္..ျမစ္တစ္ခုထဲတြင္ပင္ေရအၾကာၾကီးခ်ဳိးႏိုင္ခဲ့ၾကဖူးပါသည္..သင္ျငင္းမည္ဆိုလွ်င္ျငင္းႏုိင္သည္..ထိုိအရာသည္ခိုင္လံုေသာအေၾကာင္းျပခ်က္ိမဟုတ္ေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္..ကၽြန္ေတာ္ဘဝရဲ႕ဒဏ္ရာေတြကိုသက္ေသျပဖို႔အတြက္..ကၽြန္ေတာ္ဘယ္တုန္းကမွမၾကိဳးစားမိခဲ့ဘူး..ခ်ီးမြမ္း(၇)ရက္..ကဲ့ရဲ႕(၇)ရက္..ျငင္းဆိုခ်င္ပါသည္..ကၽြန္ေတာ္သည္ဘာမွမဟုတ္ေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္..အိမ္ကိုလြမ္းသည္..ဂစ္တာကိုလြမ္းသည္..ျမိဳ႕အဝင္လမ္းကိုလြမ္းသည္..“ဒါေတြဟာအတိတ္ျဖစ္ေနပါျပီေလ”..သုိ႔ေသာ္..အနာဂါတ္လည္းျဖစ္ေနသည္..သူမႏွင့္အတူထိုင္ခဲ့ဖူးသည့္..ဓါးသြားမ်ားစီးဆင္းေနသည့္..ျမစ္တစ္စင္းကဲ့သို႔ခုံတန္းေလးမ်ားကို..အမွတ္ရမိသည္..ကၽြန္ေတာ့္လည္ဇလုပ္ကိုေတာက္ပစ္ခ်င္တယ္ဆိုတဲ့သူမရဲ႕လက္ကေလးေတြကို..ေတာက္ခြင့္ေပးခ်င္သည္..ျပီးလွ်င္ေတာ့အဲ့ဒီလက္ကေလးေတြကိုကၽြန္ေတာ္နမ္းမည္..ကၽြန္ေတာ္ေလလံတင္ေရာင္းထားတဲ့ပစၥည္းေတြကိုခင္ဗ်ားဘယ္ေလာက္နဲ႔တန္ဖိုးျဖတ္မလဲ..ျဖစ္ႏိုင္ရင္ခ်က္အရက္တစ္ပုိင္းဖိုးနဲ႔ေဆးေပါ့လိပ္တစ္လိပ္စာေတာ့ေပးပါ...မျဖစ္ႏုိုင္လွ်င္ကၽြန္ေတာ္သူမကိုခ်စ္ေနခဲ့တယ္ဆိုတာ..ကၽြန္ေတာ္မသိခဲ့လိုက္တာကၽြန္ေတာ္ေနာင္တမရပါဘူး..အဲ့ဒီမ်က္ဝန္းေလးေတြကမာယာကင္းပါ့မလား..ေက်ာက္တိုင္းအနာမကင္းဘူးဆိုေပမယ့္..အဆိပ္မျပင္းတဲ့ေျမြတစ္ေကာင္ေတာ့ျဖစ္ေစခ်င္သည္..ရစ္ပတ္ညိွဳ႕ယူခြင့္ရွိသည္..သို႔ေသာ္..က်ိန္စာမသင့္ပါေစႏွင့္ေရွ႕ဆက္တိုးလို႔မရေတာ့တဲ့ကၽြန္ေတာ္စိတ္ေတြေနာက္ျပန္ဆုတ္ခြင့္လည္း..မရွိေတာ့...အက္ေၾကာင္းေတြထေနတဲ့..ကြန္ကရစ္ၾကမ္းခင္းရဲ႕ေအာ္ညည္းသံကိုၾကားေနရတယ္..တိတ္ဆိတ္တဲ့အေမွာင္ေတြလုိပဲ..ပန္းကေလးေတြဖူးပြင့္ေနၾကသည္..ေနရီရီမနက္ျဖန္ေတြအတြက္ကၽြန္ေတာ္ကိုအိပ္စက္ခြင့္ေပးပါ..ကၽြန္ေတာ္ေတာင္းပန္ရတာေတြမ်ားလြန္းေနျပီ..ကၽြန္ေတာ္ကိုလည္း..ျပန္ေတာင္းပန္ၾကပါဦးဗ်ာ...ကၽြန္ေတာ္သည္လည္းအတၱမ်ားႏွင့္ေပါင္းစပ္ဖြဲ႕စည္းထားသည့္ေၾကာင္အိမ္တစ္လုံးပင္..ထိုအရာကိုကဗ်ာဟုသတ္မွတ္ေပးလိုက္ပါ..သံစဥ္ခုႏွစ္ေထြက..ခင္ဗ်ားကိုျပဳစားလိမ့္မယ္..ဘယ္လိုလဲမယံုဘူးလား...ကၽြန္ေတာ္သူမကိုခ်စ္မိသြားတာအမွန္ပါ..သူမရဲ႕အၾကည့္ေတြကိုမ်ဳိခ်မိခဲ့တယ္..သိပ္ေတာ့မဆန္းပါဘူး..ဂမီၻရတစ္ခုလို႔ေျပာမယ္ဆိုရင္လည္းေတြေဝသြားႏုိင္တယ္..ရူးသြပ္သြပ္ရယ္သံေတြရဲ႕ေျခာက္လွန္႔မွူကတုန္လွူပ္လို႔သြား...ဘဝဆိိုတာဘာမွမသိသည့္အရာတစ္ခုျဖစ္သည္..နမ္းရွူိက္ခြင့္တဖ်တ္ဖ်တ္ကိုမက္ေမာ..လူးလြန္႔လူးလြန္႔ရင္းနဲ႔အဆံုးမသိတဲ့ခရီးတစ္ခု...ၾကယ္ေတြေၾကြေနလိုက္ၾကတာ..ဖိနပ္တစ္ရံစာအျပည့္ပါပဲ..ဦးေႏွာက္ရဲ့အသိဥာဏ္ကန္႔သတ္မွူေတြကအေဝး...ဟုိးအေဝး..လက္တစ္ဖက္၏အသံုးဝင္မွူသည္..ကၽြန္ေတာ္ပင္ျဖစ္၍စားပြဲတစ္လံုးထဲသို႔ဝင္ၾကည့္လိုက္သည္..သူမထဲသို႔ဝင္ၾကည့္လိုက္သည္................................................................................
ကၽြန္ေတာ္၏ေဆးဆိုးပန္းရုိက္ဒဏ္ရာမ်ားႏွင္..စုန္းကိုက္ခံထားရေသာ..ႏွလံုးသားတစ္ခု..ေစ်းႏွုန္းညွိနိုင္းနိုင္သည္..သူမတြင္ဆံပင္ေျဖာင့္ေျဖာင့္ေလးေတြရွိသည္..မ်က္လံုးလွလွေလးရွိသည္..ခ်စ္စရာေကာင္းသည့္..အသံၾသၾသေလးလည္းရွိပါသည္..
မနက္ျဖန္ဆိုတဲ့ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ဟာ..ဒီေန႔ျဖစ္ေနတာ..သိပ္ေတာ့သဘာဝမက်ဘူး..
ေလာကၾကီးကိုေတာင္းပန္ၾကည့္သည္..သူသည္သိပ္ကိုမာနတင္းမာလွသည့္..ခပ္ဂ်စ္ဂ်စ္ပုဂၢဳိလ္တစ္ေယာက္ပင္..ရပါတယ္..ကၽြန္ေတာ့္ကိုယ္..ကၽြန္ေတာ္ပဲျပန္ေတာင္းပန္လိုက္ေတာ့မယ္..ဒါေပမယ့္..ေတာင္းပန္မရသည့္အရာတစ္ခုေတာ့ရွိသည္..သူမႏွင့္ကၽြန္ေတာ္စကားေတြအတူတူေျပာဘူးၾကသည္..အတူကစားဖူးၾကသည္..ျမစ္တစ္ခုထဲတြင္ပင္ေရအၾကာၾကီးခ်ဳိးႏိုင္ခဲ့ၾကဖူးပါသည္..သင္ျငင္းမည္ဆိုလွ်င္ျငင္းႏုိင္သည္..ထိုိအရာသည္ခိုင္လံုေသာအေၾကာင္းျပခ်က္ိမဟုတ္ေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္..ကၽြန္ေတာ္ဘဝရဲ႕ဒဏ္ရာေတြကိုသက္ေသျပဖို႔အတြက္..ကၽြန္ေတာ္ဘယ္တုန္းကမွမၾကိဳးစားမိခဲ့ဘူး..ခ်ီးမြမ္း(၇)ရက္..ကဲ့ရဲ႕(၇)ရက္..ျငင္းဆိုခ်င္ပါသည္..ကၽြန္ေတာ္သည္ဘာမွမဟုတ္ေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္..အိမ္ကိုလြမ္းသည္..ဂစ္တာကိုလြမ္းသည္..ျမိဳ႕အဝင္လမ္းကိုလြမ္းသည္..“ဒါေတြဟာအတိတ္ျဖစ္ေနပါျပီေလ”..သုိ႔ေသာ္..အနာဂါတ္လည္းျဖစ္ေနသည္..သူမႏွင့္အတူထိုင္ခဲ့ဖူးသည့္..ဓါးသြားမ်ားစီးဆင္းေနသည့္..ျမစ္တစ္စင္းကဲ့သို႔ခုံတန္းေလးမ်ားကို..အမွတ္ရမိသည္..ကၽြန္ေတာ့္လည္ဇလုပ္ကိုေတာက္ပစ္ခ်င္တယ္ဆိုတဲ့သူမရဲ႕လက္ကေလးေတြကို..ေတာက္ခြင့္ေပးခ်င္သည္..ျပီးလွ်င္ေတာ့အဲ့ဒီလက္ကေလးေတြကိုကၽြန္ေတာ္နမ္းမည္..ကၽြန္ေတာ္ေလလံတင္ေရာင္းထားတဲ့ပစၥည္းေတြကိုခင္ဗ်ားဘယ္ေလာက္နဲ႔တန္ဖိုးျဖတ္မလဲ..ျဖစ္ႏိုင္ရင္ခ်က္အရက္တစ္ပုိင္းဖိုးနဲ႔ေဆးေပါ့လိပ္တစ္လိပ္စာေတာ့ေပးပါ...မျဖစ္ႏုိုင္လွ်င္ကၽြန္ေတာ္သူမကိုခ်စ္ေနခဲ့တယ္ဆိုတာ..ကၽြန္ေတာ္မသိခဲ့လိုက္တာကၽြန္ေတာ္ေနာင္တမရပါဘူး..အဲ့ဒီမ်က္ဝန္းေလးေတြကမာယာကင္းပါ့မလား..ေက်ာက္တိုင္းအနာမကင္းဘူးဆိုေပမယ့္..အဆိပ္မျပင္းတဲ့ေျမြတစ္ေကာင္ေတာ့ျဖစ္ေစခ်င္သည္..ရစ္ပတ္ညိွဳ႕ယူခြင့္ရွိသည္..သို႔ေသာ္..က်ိန္စာမသင့္ပါေစႏွင့္ေရွ႕ဆက္တိုးလို႔မရေတာ့တဲ့ကၽြန္ေတာ္စိတ္ေတြေနာက္ျပန္ဆုတ္ခြင့္လည္း..မရွိေတာ့...အက္ေၾကာင္းေတြထေနတဲ့..ကြန္ကရစ္ၾကမ္းခင္းရဲ႕ေအာ္ညည္းသံကိုၾကားေနရတယ္..တိတ္ဆိတ္တဲ့အေမွာင္ေတြလုိပဲ..ပန္းကေလးေတြဖူးပြင့္ေနၾကသည္..ေနရီရီမနက္ျဖန္ေတြအတြက္ကၽြန္ေတာ္ကိုအိပ္စက္ခြင့္ေပးပါ..ကၽြန္ေတာ္ေတာင္းပန္ရတာေတြမ်ားလြန္းေနျပီ..ကၽြန္ေတာ္ကိုလည္း..ျပန္ေတာင္းပန္ၾကပါဦးဗ်ာ...ကၽြန္ေတာ္သည္လည္းအတၱမ်ားႏွင့္ေပါင္းစပ္ဖြဲ႕စည္းထားသည့္ေၾကာင္အိမ္တစ္လုံးပင္..ထိုအရာကိုကဗ်ာဟုသတ္မွတ္ေပးလိုက္ပါ..သံစဥ္ခုႏွစ္ေထြက..ခင္ဗ်ားကိုျပဳစားလိမ့္မယ္..ဘယ္လိုလဲမယံုဘူးလား...ကၽြန္ေတာ္သူမကိုခ်စ္မိသြားတာအမွန္ပါ..သူမရဲ႕အၾကည့္ေတြကိုမ်ဳိခ်မိခဲ့တယ္..သိပ္ေတာ့မဆန္းပါဘူး..ဂမီၻရတစ္ခုလို႔ေျပာမယ္ဆိုရင္လည္းေတြေဝသြားႏုိင္တယ္..ရူးသြပ္သြပ္ရယ္သံေတြရဲ႕ေျခာက္လွန္႔မွူကတုန္လွူပ္လို႔သြား...ဘဝဆိိုတာဘာမွမသိသည့္အရာတစ္ခုျဖစ္သည္..နမ္းရွူိက္ခြင့္တဖ်တ္ဖ်တ္ကိုမက္ေမာ..လူးလြန္႔လူးလြန္႔ရင္းနဲ႔အဆံုးမသိတဲ့ခရီးတစ္ခု...ၾကယ္ေတြေၾကြေနလိုက္ၾကတာ..ဖိနပ္တစ္ရံစာအျပည့္ပါပဲ..ဦးေႏွာက္ရဲ့အသိဥာဏ္ကန္႔သတ္မွူေတြကအေဝး...ဟုိးအေဝး..လက္တစ္ဖက္၏အသံုးဝင္မွူသည္..ကၽြန္ေတာ္ပင္ျဖစ္၍စားပြဲတစ္လံုးထဲသို႔ဝင္ၾကည့္လိုက္သည္..သူမထဲသို႔ဝင္ၾကည့္လိုက္သည္................................................................................
တေန႔ေန႔ေတာ့ခင္ဗ်ားသိလာပါလိမ့္မယ္..။........။
လူ
၁၇.၁၁.၀၈
ကၽြန္ေတာ္ညီငယ္..ကဗ်ာဆရာေလး... လူ...ရဲ႕အက္ေဆးေကာင္းေလးတစ္ပုဒ္ပါ॥မဂၢဇင္းေပၚမွာမေရာက္ေသးေပမယ့္..အရည္အခ်င္းရွိတဲ့..အက္ေဆးေကာင္းေလးမုိ႔ဖတ္ၾကည့္ေပးပါဦး...
ေနနီနီ...
အက္ေဆးစာစု-၂
No comments:
Post a Comment